π.Σεραφείμ Ρόουζ – Η καντάτα του Μπαχ που του άλλαξε την ζωή!
π.Σεραφείμ Ρόουζ – Η καντάτα του Μπαχ που του άλλαξε την ζωή!
Ο Ευγένιος (π.Σεραφείμ Ρόουζ) αγαπούσε ιδιαιτέρως τη Λειτουργία σε Σι Ελάσονα, τα Κατά Ιωάννη Πάθη, τα Κατά Ματθαίον Πάθη, το Μαγκνίφικατ, τις καντάτες και το Χριστουγεννιάτικο Ορατόριο. Τα λόγια που χρησιμοποίησε ο Μπαχ ήταν απευθείας παρμένα από τα Ευαγγέλια και άλλες περικοπές της Αγ. Γραφής. Το άκουσμα μελοποιημένων στίχων από τη βίβλο, άσκησε βαθύτατη επίδραση στον Ευγένιο.
Ειδικά μια καντάτα του Μπαχ – ο αριθμός 82 – βοήθησε ν΄ αλλάξει τη ζωή του Ευγένιου. Τιτλοφορείται Ιch Habe Genug (Έχω αρκετά) και έχει θέμα της το θάνατο.
Η σύνθεση αυτή για μια φωνή και μια ορχήστρα, γράφτηκε για την εορτή της Υπαπαντής, όταν ο Χριστός παρουσιάζεται στο Ναό μπροστά στον Άγιο Συμεών, ο οποίος Tον υποδέχεται μαζί με τη Μητέρα του και δηλώνει στον Κύριο ότι είναι έτοιμος πλέον για να πεθάνει. Ο Μπαχ έγραψε μια συγκλονιστική σύνθεση με θέμα τον πόθο του ανθρώπου για την Ουράνια Πατρίδα, για να φθάσει πέρα από την επίγεια «κοιλάδα του Κλαυθμώνος». Ο βαρύτονος τραγουδάει τρεις άριες απευθυνόμενος στην ίδια την ψυχή Του, ενώ τον συνοδεύουν απλές κατανυχτικές μελωδίες θεϊκής ομορφιάς.
Η πρώτη είναι ένας στεναγμός ανακούφισης καθώς πλησιάζει το τέλος της ζωής: «Έχω αρκετά. Έχω δεχθεί το Σωτήρα, την ελπίδα των πιστών στην αγκαλιά μου που Τον λαχταρούσε. Έχω αρκετά. Αντίκρισα Εκείνον, η πίστη μου έχει αγκαλιάσει τον Ιησού και σήμερα θα άφηνα με χαρά αυτόν τον κόσμο. Μοναδική ελπίδα μου είναι ο Ιησούς ότι θα γίνει δικός μου κι εγώ δικός Του. Στηρίζομαι σ’ Αυτόν με πίστη και όπως ο Συμεών, διακρίνω ήδη τη χαρά αυτής της άλλης ζωής. Ας Τον ακολουθήσουμε. Είθε ο Κύριος να με απελευθέρωνε από τα δεσμά της ανθρώπινης μορφής μου- Είθε η ημέρα της αναχώρησής μου να είχε φθάσει με χαρά τότε θα έλεγα στον κόσμο: «Έχω αρκετά».

Στο τρίτο μέρος η ψυχή, απελευθερωμένη από τα γήινα δεσμά, ξεπηδά από το σώμα και εισέρχεται στην αιωνιότητα. Η μουσική αντανακλά το ανάλαφρο, φτερούγισμα, την ελευθερία και την έκταση ενός πουλιού που πετά ψηλά: «Αγαλλιάζω στο θάνατο μου»……
Κάθονταν ώρες ολόκληρες και ρέμβαζε σκεπτόμενος βαθιά αυτά που του αποκάλυπτε αυτή η καντάτα, η οποία του μετέδιδε κάτι τόσο βαθύ, όπου τίποτα άλλο στον κόσμο δεν του φαινόνταν τόσο σημαντικό…… Η Άλισον πιστεύει ότι ο Μπαχ έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να πιστέψει ο Ευγένιος στο Θεό……

Πηγή– π.Σεραφείμ Ρόουζ – Η ζωή και το έργο του (ιερομ.Δαμασκηνού) Εκδόσεις «Μυριόβιβλος»
It is enough.
I have held the Savior, the hope of all peoples,
In the warm embrace of my arms.
It is enough.
I have seen him,
My faith has impressed Jesus on my heart;
Now I wish this very day
To depart from here with joy.
It is enough.
My one consolation is this:
That I am Jesus’ beloved and he is mine.
In faith, I hold him.
For in Simeon, I already see
The joy of life to come.
Let us go forth with Simeon!
Ah! if only the Lord
Would free me from my body’s enslavement;
Ah! if indeed my liberation were soon,
With joy I would say to you, O World,
It is enough.
Slumber, my weary eyes,
Fall softly and close in contentment.
O World, I will linger here no more.
For indeed, I find nothing in you
Pleasing to my soul.
Here I am resigned to misery,
But there, there I shall feel
Sweet peace and quiet rest.
My God! When will I hear that precious word: “Now!”
Then I will depart in peace,
And rest both here in the humus of the cool earth
And there within your bosom.
My departure is at hand,
O World, good night!
With gladness, I look forward to my death,
(Ah! if only it had already come.)
Then shall I escape all despair
That still enslaves me now on earth.
Johann Sebastian Bach, 1685 – 1750
Cantata «Ich Habe Genug» BWV82a
I. Aria «Ich habe genug»
Advertisements
Σχολιάστε